Vandaag eindelijk eens geen deadline op het to do-lijstje. Wanneer was dát de laatste keer?! Zalig! Ik kan dan nóg altijd zien of ik tussendoor toch iets doe. Ik mag dat helemaal zelf kiezen! Het zou natuurlijk wel leuk zijn als ik ook de volgende dagen minder te doen heb, hm. Sowieso moet chillaxen steevast op het programma!
Eerst nog effe soep maken. Dan kan die al gaarsudderen en weet je wat, ik maak ineens genoeg voor meerdere dagen. In afwachting al maar lakens in de machine stoppen waarlangs ik opmerk dat ik nog afval te bundelen heb. Ik ben hier nu toch. Nog enkele minuten eer het vuur afmag. Laat ik nog maar een slaatje maken. Ik zou niet willen dat er groenten slecht worden. O, ik hoorde laatst dat gebakken courgette zo lekker is. Die kan best in fijne stukjes. Terwijl dingen koken en bakken krijg ik het idee om looktoastjes in de salade te verkruimelen.
Over de hele de rit porren mijn inspiratiekanalen mij weer aan om dingen neer te pennen. Dat is gewoonlijk zo als ik puur uitvoerende werkjes doe. Het geeft mij altijd een dubbel gevoel:. Enerzijds werkt dat therapeutisch, want je schrijft iets van je af, maar anderzijds vindt mijn perfectionisme weer tussenkomst nodig, wat weer extra tijd vraagt, grrr! Ik wil zo graag eens iets niet te moeten van mezelf maar mijn opvoeding heeft me dit geleerd en er vanaf geraken blijft wishful thinking. Weeral thinking! Een wandelend hoofd zijn is uitputtend maar stiekem ben ik wel blij als er resultaten van komen.
Resultaten, resultaten, en daar popt onvermijdelijk een ergernis van mijn leven op: school. Te lang, te ingewikkeld of omslachtig uitgelegd, verwijzingen i.p.v. alles bij elkaar, te korte afkortingen, onduidelijke schema’s, te snel te moeilijke oefeningen, te veel om op te noemen. Je zou er bijna dyspraxie van krijgen en voor diegenen die dit effectief hebben, dubbele pech! Hoe moet je de moed erin houden en nog graag naar school blijven gaan?! Stooop met denkeeen!
“om nog maar te zwijgen over het te weinig aan keuzevakken in de school waar je gaat. Toch een beetje belachelijk dat, als in een vierde middelbaar blijkt dat je richting te moeilijk geworden is, je nog een andere richting moet kiezen. Dan word je toch ergens ingegooid waar anderen al lang mee weg zijn óf je moet je verlagen. Bijlessen? De leerkrachten hebben het al zo druk! Eens een theorieles vervangen door een praktijkoefening, nee, cursussen doorploeteren die toch nooit op een schooljaar afraken!
Tuut, tuut, tuut.
Het wasprogramma is afgelopen. Niet alles mag de droogkast in en dus nog één en ander ophangen. De soep nog mixen maar eerst wat laten afkoelen. Eigenlijk kan ik tijdens het wachten mijn haar kleuren. De volgende dagen is dit immers niet zo combineerbaar. Doen maar! Half uurtje laten intrekken. Terwijl een reparatie doen met de stikmachine. Dan is dat ook gebeurd. Douchen en oei, al bijna tijd om eten op tafel te zetten maar eerst mijn blogding afwerken. Dan heb ik vandaag toch even neergezeten!